WEERZIEN BALI: “En, heeft mister Harri zin in deze mooie dag?”

Hoe is het met Bali, het zelfbenoemde Eiland der Goden? En hoe is het met de ‘Bali bonk ban’ (Australisch voor het Balinese buitenechtelijke neukverbod)?

Brandende vragen nam ik mee. Geldt de ‘Bali bonk ban’ (Australisch voor het Balinese buitenechtelijke neukverbod) straks ook voor toeristen? Hoe staat het met de tempelfiles? En wellicht belangrijker: KAN IK STRAKS NOG OP MIJN SCOOTERTJE OVER BALI TOEREN, kriskrassend langs de ceremoniële opstoppingen, de Geliefde Reisgenoot in amazonezit achterop, de haren fladderend in de tropenlucht?
Even repeteren. Bali is zo groot als onze provincie Noord-Brabant. Het kleine Hindu-eiland ligt in het midden van de ruim 3000 km lange Indonesische archipel. Bali is voor veel Australiërs Mallorca. (Vier uur vliegen vanaf Perth, dan kun je ’s middags al beginnen met doorzakken in Kuta, de boemelkant van Bali.)
Voor honderdduizenden Nederlanders is Bali nog altijd ‘een feest voor de zinnen en een bad voor de ziel’. Toch wel?
De eerste 24 uur is even wennen, als bij elke Aziatische stad. Het trotseren van de onontkoombare heksenketel in de zuidelijke trechter van het eiland, het stroperig verkeer en de aanvallen van tempelmoeheid. Het gevoel van: “Wat moest ik ook al weer hier?”
Dag 2. Ubud. De culturele hub van het eiland en het epicentrum van healing, mindfulness, tempels, smoothies, kraampjes en coffeeshops met havermelk. Maar ook voortreffelijke museums, klasserestaurants en serieuze kunstwinkels. Druk, jawel. Maar Ubud is nog altijd uniek in Zuidoost-Azië. En binnen vijf minuten fiets je à la Julia Roberts in de film Eat, Pray, Love langs de beroemde Tegallalang rijstterrassen, even boven Ubud. De belangrijkste zin uit het beroemde boek (2006 alweer) doet nog steeds menig Bali-toerist per appje zijn baan opzeggen: “WHAT IF YOUR LIFE BELONGS TO YOU?” Tja.
Een klein stukje hoger ligt Alila Ubud, een doodstil resort met een design pool, een donkerblauwe streep, middenin de jungle. De wildernis marcheerde bij mij binnen in de gedaante van een rij makaken, langstaartapen. Plaats rust, op het dak van mijn bungalow. Ik haastte me ramen en deuren te sluiten, Indiana Jones was bang voor z’n spulletjes. Spannend douchen in de buitenbadkamer, tussen tropische bomen en planten, gladde rivierkeien op de grond, een houten waterbekken, wanden van natuursteen, veel meditatieve kleuren vol tinten beige, balsem voor de oogbol, spierwitte rolletjes handdoek, riet, bamboe en een meditatief stortbad, een verlengstek van de natuur.
Kreun… ik was het bijna vergeten. WAT ZIJN DE BALINEZEN DAAR TOCH GOED IN, STEMMING MAKEN. Beelden ‘wrappen’ in zwart-wit geruit textiel, donker kan niet zonder licht. Hotels, restaurants en spa’s zijn doordrenkt van Balinese spiritualiteit.
Een zonsondergang op de porch, met een hemel vol oranje tanden. Op de achtergrond krijsende apen en geblurk van krekels en kikkers: de piep-knor jazz van de Balinese jungle. Het blaast je van de sokken, of je wilt of niet.
De Balinese gids spreek feilloos Nederlands. “Hoe is dat mogelijk?” Hij zegt: “Ik heb een cursus van drie maanden gevolgd.” We kunnen het bijna niet geloven. Elke ochtend groet de gids me plechtig: “Eén goedemorgen, mr. Harri. EN HOE HEEFT MR. HARRI GESLAPEN DEZE NACHT? Heeft mr. Harri zin in deze mooie dag?” Met de dictie van Kees van Kooten die op z’n meest netjes Haags spreekt. Binnen twee dagen houd ik van die man, weer twee dagen later kruip ik onder de bank omdat de gids niet kan ophouden te vertellen over de duizenden Balinese rituelen met al hun regels én, zegt de gids, ‘nog veel meer uitzonderingen vooral voor vrouwen die ik u zeker niet wil onthouden’.  LEES VERDER KOMENDE MAAND HET GROTE BALI-VERHAAL IN reismagazine TRIPTALK(.NL)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Verhalen die je misschien ook interesseren:

japan
Verre reizen

JAPAN BESTAAT NIET (1)

UNBOXING JAPAN. Met de Meest Favoriete Reisgenoot reis ik door Japan. Ik probeer niet te schrijven over tempels of geisha’s, en vooral niet de Fuji te fotograferen met supermarkt Lawson op de voorgrond. HAIKU: Mistige regen des te aardiger dat je de Fuji niet ziet!* (*Met dank aan Bashô) In het Japanse openbaar vervoer en […]

Lees verder
Harri's tips Verre reizen vliegen

ZANZIBAR bestaat echt

MIJN OUDE MOEDER GELOOFDE NIET DAT ZANZIBAR ECHT BESTOND. Net als Atlantis of K*tkrabberveen. Maar ZANZIBAR bestaat. Je vliegt er in 9,5 uur direct heen en het is een eiland (3 x Ibiza) met beenderwitte stranden… …aan saffierblauwe oceanen (brochuretaal, maar het klopt), oosterse mystiek, veel laaghangend fruit, geesten en spoken in Stone Town, de […]

Lees verder
vliegen
airlines Harri's tips Off the Beaten F*cking Path vliegen vliegschaamte

‘Ik vlieg maar ben van goede wil’

Ik ben nog nooit iemand tegengekomen die niet ‘strategisch’ woonde Vraag iemand naar diens woonplaats en ongevraagd lepelt-ie alle strategische heerlijkheden van wonen in Winterswijk, Wateringen of Hongerige Wolf op. ‘Lekker rustig’ of juist ‘lekker druk’. ‘Dichtbij het strand’ of ‘maar tien minuutjes rijden van de hei, want wij haten het strand’. ‘Veel winkels om […]

Lees verder