Hotelkamer nooit delen

hotel-room-planIk deel nog liever een hotelkamer met kakkerlakken dan met een onbekend persoon. Ik heb ’s nacht nog nooit een kakkerlak met hangbuik in z’n onappetijtelijke onderbroek naar de gemeenschappelijke wc zien schuifelen, om daar een hoop herrie te maken op de wc.
Ik weet dat er vrouwen bestaan die een hotelkamer delen de hoogste vorm van vakantiegenot vinden.Ik erger me aan de terloopsheid waarmee wandelreisorganisaties melding maken van de foltering die soloreizigers wacht: ‘Alle prijzen zijn per persoon en gebaseerd op twee personen die samen een kamer delen. Er is een toeslag voor diegenen die per se een kamer voor zich alleen willen.’ Klinkt als: ‘De wet gebiedt ons rekening te houden met mensen met een beperking. Maar dan moet je er wel voor dokken.’ Mijn stelling: boven de 30 krijgt iedereen zijn eigen hotelkamer. Tenzij hij/zij nadrukkelijk verzoekt samen met iemand op een kamer te willen.

Ik heb tijdens persreizen dieptepunten meegemaakt toen ik nog niet durfde te zeggen: ‘Dan zoek ik wel een eigen hotel.’ De vriendelijke reisorganisatiedirecteur die ’s nachts tevreden als een baby naast me lag te pruttelen, waardoor ik geen oog dicht deed. De IJslandse gids die zelfs in IJsland de geur van een doerian verspreidde. De fotograaf die maar doorzwatelde, ook als ik mijn leesboek bijna op mijn ogen drukte. Hotelkamer in Wenen. ‘Goh, ik ruik de zee.’ ‘Lijkt me sterk.’ ‘Als ik thuis in Bilthoven ben, ruik ik ook de zee. Ik ruik soms de noordpool in Bilthoven.’ ‘Ben je wel eens op de noordpool geweest?’ ‘Neen.’ ‘Ruik je aan zee soms ook Bilthoven?’ Enzovoort.

Dieptepunt van een maandje gelegen: gedeelde hotelkamer in een chic Londens hotel. ‘Hele grote kamers,’ zei de reisleider.
Ik dacht: ‘Vooruit dan maar.’ Bleek de hotelkamer een trendy Peekaboo Bathroom te hebben. Dat is een voyeuristische badkamer met bad, douche en toilet met doorkijkglas. Het glas van de Peekaboo liet zich elektrisch verblinden met een van de 18 knoppen. Maar welke? Ik heb twee keer die nacht een mij best wel onbekende man van 59 jaar met zijn onderbroek op de knieën in de Peekaboo op het design hotelpleetje zien zitten.

Verhalen die je misschien ook interesseren:

Harri's tips Verre reizen vliegen

ZANZIBAR bestaat echt

MIJN OUDE MOEDER GELOOFDE NIET DAT ZANZIBAR ECHT BESTOND. Net als Atlantis of K*tkrabberveen. Maar ZANZIBAR bestaat. Je vliegt er in 9,5 uur direct heen en het is een eiland (3 x Ibiza) met beenderwitte stranden… …aan saffierblauwe oceanen (brochuretaal, maar het klopt), oosterse mystiek, veel laaghangend fruit, geesten en spoken in Stone Town, de […]

Lees verder
Bali Harri's tips Verre reizen

WEERZIEN BALI: “En, heeft mister Harri zin in deze mooie dag?”

Hoe is het met Bali, het zelfbenoemde Eiland der Goden? En hoe is het met de ‘Bali bonk ban’ (Australisch voor het Balinese buitenechtelijke neukverbod)? Brandende vragen nam ik mee. Geldt de ‘Bali bonk ban’ (Australisch voor het Balinese buitenechtelijke neukverbod) straks ook voor toeristen? Hoe staat het met de tempelfiles? En wellicht belangrijker: KAN […]

Lees verder
vliegen
airlines Harri's tips Off the Beaten F*cking Path vliegen vliegschaamte

‘Ik vlieg maar ben van goede wil’

Ik ben nog nooit iemand tegengekomen die niet ‘strategisch’ woonde Vraag iemand naar diens woonplaats en ongevraagd lepelt-ie alle strategische heerlijkheden van wonen in Winterswijk, Wateringen of Hongerige Wolf op. ‘Lekker rustig’ of juist ‘lekker druk’. ‘Dichtbij het strand’ of ‘maar tien minuutjes rijden van de hei, want wij haten het strand’. ‘Veel winkels om […]

Lees verder